ෆැන්ටසි අවකාශයේ අපි

අප දකිනා ලොව සැබෑ ලෝකයයි
සිතමින් සැම දින දිවි ගෙවුවත්
සුවිසල් ෆැන්ටසි අවකාශයක
සිර වී ඇත අපි සදා කාලයටම

සුරඟනන් සදිසි සොඳුරු යුවතියන්
සොයා ඇවිද යන මිනිසුන් හා
රෝමියෝ සදිසි කුමරුන් සොයනා
යුවතියන් මෙලොව පිය මැන්නත්
ලුහුබැඳ යන්නේ මිරිඟුවකැයි
නොදැන කල් ගෙවති ඔවුහු ෆැන්ටසියක

මරණය වෙත අපි පිය මනිනා බව
යටි සිත කෙතරම් හඬ නැගුවත්
අනිත්‍ය ලොව තුළ තමා නිත්‍ය යයි
සිතනා මිනිසුන් හිඟ නොවුනත්
ඒ සියලු පැතුම් දිය මතුපිට ඇඳි
රේඛාවන් සේ මැකී යයි මොහොතක

දීර්ඝ නිවඩුවක අවසානය

නිවසට වී දැන් තෙමසක් ගත ව ඇත
ඇක ගැන මෙලෝ හසරක් දැන් මතක නැත
campus එක තිබෙන තැනවත් මතක නැත
එනමුදු හෙට දිනයේ uni යා යුතුව ඇත

මෑතදී පා නොතබුවත් අප බෝඩිමට
බෝඩිමේ aunty ට අප අමතකව නැත
Boarding fees ඉල්ලා එන call එක
හැම මසකම නොවරදවා ලැබෙනු ඇත

සාහිත්‍යයට ලැදි වී ඇත මගේ සිත
subject පොතක් දුටු කලෙකුත් මතක නැත
ව්‍යාවර්තයද අලෙවි කළ යුතුව ඇත
ඇක ගැන සිහින කිසිවක් දැන් මට නොමැත

කවි නවකතා වෙත යොමු වූ මා සිතට
ඇක දමන්ට mood එකක් තවම නැත
ඇක loss වේ ද කියලා මට බියක් ඇත
යන්තම් හෝ ඇක ගොඩ දා යුතුව ඇත

ප.ලි. - මෙම පද්‍යය  හාස්‍යය දැන්වීම  සඳහා පමණක් ලියවුනු නිර්මාණයක් වන බවත්, මෙහි අවසන් කොටසෙහි ඇති සමහර කරුණු සුළු වශයෙන් අතිශයෝක්තියට භාජනය වී ඇති බවත් කරුණාවෙන් සලකන්න